Outeniquapas

De Outeniquapas, soms ook geschreven als Outeniekwapas, is een bergpas op de N12-rijksweg in de Zuid-Afrikaanse provincie West-Kaap. Het is een van de twee hoofdroutes over de Outeniquabergen die Outeniqualand verbinden met Oudtshoorn in de Kleine Karoo, Uniondale in de Langkloof en het binnenland. De pas is 14,5 km lang.GeschiedenisWegens de groei van zowel George als Oudtshoorn en de ontwikkeling in de landelijke gebieden rondom beide plaatsen en de bijbehorende toename in gemotoriseerd verkeer voldeed de Montagupas niet meer aan de eisen.De nieuwe pas werd ontworpen door ingenieur Pieter Agricola de Villiers, geboren in George, en gebouwd door zijn werkgever, de Nasionale Padraad, Zuid-Afrikaanse raad voor de wegenbouw. De Villiers eerder ook de Du Toitskloofpas tussen Worcester en de Paarl op de N1 ontworpen.Het beschikbaar zijn van Italiaanse krijgsgevangen die iets te doen moesten hebben is waarschijnlijk de aanleiding geweest om aan het bouwproject te beginnen. In 1942 is er woongelegenheid neergezet. Over het aantal Italianen verschillen de bronnen. Sommige zeggen 800, andere noemen slechts 80. In 1943 is de bouw begonnen. Aanvankelijk is er alleen met de hand gewerkt. Omdat de rotsen erg hard waren vorderde het werk erg lamzaam. Vaak moesten er 25 boorgaten geboord worden om niet meer dan een meter te vorderen. Een aantal kilometers solide rotsen moesten opgeblazen worden en de kloven opgevuld.