Nasionale Vrouemonument

Het Nationale Vrouwenmonument in Bloemfontein, Zuid-Afrika is een monument ter herinnering aan de ontbering, die vrouwen en kinderen trof tijdens de Tweede Boerenoorlog. Ongeveer 27.000 vrouwen en kinderen van Afrikaner en Nederlandse afkomst stierven tijdens deze oorlog in Britse concentratiekampen.Het ontwerp van het monument is gemaakt door Frans Soff en het beeldhouwwerk door de Nederlandse beeldhouwer Anton van Wouw. Emily Hobhouse heeft de centrale beeldengroep ontworpen. De beeldengroep is een uiting van de persoonlijke belevenissen van Emily Hobhouse op 15 mei 1901, toen zij het concentratiekamp in Springfontein bezocht. Het monument is onthuld op 16 december 1913, tijdens een gelegenheid waarbij ongeveer 20.000 mensen vanuit heel Zuid-Afrika aanwezig waren.OntstaanDe gedachte om een monument op te richten, is uitgesproken door Marthinus Theunis Steyn, toenmalig president van Oranje Vrijstaat, tijdens een medische behandeling in Europa, na afloop van de Tweede Vrijheidsoorlog. Zijn vrouw, Tibbie Steyn, heeft hierop grote invloed gehad, vooral omdat zij een aantal familieleden en vrienden heeft verloren, die in concentratiekampen vastgehouden zijn. Zij had ook een nauwe band met Emily Hobhouse.VoorbereidingscomitéTerug in Zuid-Afrika heeft Steyn deze gedachte verder uitgewerkt. Zijn voorbereidingscomité heeft in die tijd ook een aantal praktische alternatieven bedacht, namelijk om een school of een ziekenhuis op te richten. Verdere consultatie met meerdere Afrikanerorganisaties leidde tot het besluit om een monument op te richten ter herdenking van de vrouwen, moeders en kinderen, die gedurende de Tweede Boerenoorlog gestorven zijn in de Britse concentratiekampen.